Sposób na awarię wodociągu – magazynować wodę pitną

Czasem zdarzy się jakaś poważniejsza, niespodziewana awaria sieci wodociągowej, co skutkuje dłuższym brakiem dostępu do niezbędnej dla ludzi wody pitnej. Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiedni sposób magazynować wodę pitną, którą można potem rozdystrybuować wśród ludności, na przykład za pomocą cystern. Zbiorniki wykorzystywane do magazynowania wody muszą być wykonane z odpowiednich materiałów, tak aby nie wpływały na chemiczny skład przechowywanej wody. Jest to bardzo istotne, jeżeli wziąć pod uwagę fakt, że dostanie się do wody pitnej niektórych substancji może mieć negatywne skutki dla zdrowia spożywających ją ludzi. Ważny jest też dobór odpowiedniej pojemności zbiornika, tak aby zapewnić odpowiedni w stosunku do zapotrzebowania zapas wody pitnej. Magazynować wodę pitną można także na mniejszą skalę, na przykład w miejscach, gdzie występują sezonowe trudności w zaopatrywaniu w wodę, czy na kempingach. W takim wypadku są dostępne są odpowiednie zbiorniki o mniejszych pojemnościach, wykonane na przykład z polietylenu. Muszą one oczywiście mieć odpowiednie cechy, takie jak wytrzymałość oraz być wytworzone z atestowanych materiałów.

Więcej dowiesz się na : http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_retencyjny

Nie dopuść do gromadzenia tłuszczu w rurach, wykorzystaj separator tłuszczu

W zakładach gastronomicznych, czy też w zakładach przemysłu spożywczego – na przykład w przetwórstwie mięsa powstają ścieki zawierające duże ilości tłuszczu. Prowadzi to do gromadzenia tłuszczu na ścianach rur kanalizacyjnych, co z kolei powoduje, że stają się one coraz mniej drożne, znacznie utrudniając przepływ ścieków. Ponadto zalegający w przewodach kanalizacyjnych tłuszcz przyczynia się do powstawania nieprzyjemnych zapachów. W takim wypadku warto wyposażyć się w urządzenie jakim jest separator tłuszczów. Zasada działania tego urządzenia opiera się na  różnicy gęstości ścieków i innych substancji, takich jak tłuszcze. W separatorze dochodzi do ich oddzielenia oraz do gromadzenia tłuszczu w specjalnej komorze, zaś cięższe ścieki są odprowadzane dalej do kanalizacji. Dostępne są separatory tłuszczu o rożnej wielkości, którą można dopasować do swoich potrzeb, w zależności od wielkości odprowadzanych ścieków. Separatory są wykonane z różnych materiałów takich jak polietylen, czy stal nierdzewna.  Wyposażając odpływ z kuchni w separator tłuszczu można zabezpieczyć rury kanalizacyjne przed osadzaniem się tłuszczu na ich ścianach i uniknąć wielu problemów.

Niebezpieczne odpady

W kuchni wytwarzanych jest mnóstwo odpadków, przeważnie są to resztki z jedzenia i opakowania po produktach spożywczych. Wiele potraw przygotowuje się z użyciem tłuszczu roślinnego lub zwierzęcego. Przy obróbce termicznej mięsa wytwarza się tłuszcz. Problemem jest niewykorzystany tłuszcz i jego pozostałości na naczyniach. Wiemy doskonale, jak trudne jest mycie zatłuszczonych naczyń. Sytuacja zatkania rur z powodu tłuszczu jest znanym doświadczeniem. W gospodarstwie domowym, w przeciętnej 4-5 osobowej rodzinie nie wytwarza się zbyt dużej ilości tłuszczu, więc zatkane rury nie są codziennym problemem. Problem jest poważny w stołówkach, restauracjach, barach, to znaczy w miejscach, w których przygotowuje się duże ilości posiłków. Kolejnym niekorzystnym działaniem tłuszczów jest ich rozkład biologiczny w efekcie, którego tworzą żrące kwasy tłuszczowe o nieprzyjemnym zapachu. Tłuszcze dostają się dostają się do ścieków, co znacznie utrudnia proces oczyszczania ścieków.

Wymogiem jest, aby w miejscach, w których produkuje się lub przetwarza żywność, a także w punktach gastronomicznych, zamontowane były urządzenia oddzielające tłuszcz od pozostałych ścieków. Tymi urządzeniami są separatory tłuszczu. Oddzielone tłuszcze gromadzą się na powierzchni ścieków. Separatory oddzielając tłuszcz chronią środowisko i pomagają w zachowaniu standardów higieny w trakcie produkcji żywności. Jest ona przecież jednym z najważniejszym elemencie w całym procesie produkcji. Nie można, więc o niej zapominać pod żadnym względem.

Działanie separatorów

Bezpośrednie odprowadzanie tłuszczów roślinnych i zwierzęcych do kanalizacji powoduje zatkanie przewodów kanalizacyjnych, procesy gnilne tłuszczów, a także zwiększa użycie tlenu w oczyszczalniach biologicznych. Najkrócej ujmując: oczyszczanie ścieków, zawierających tłuszcz jest skomplikowane, wymaga więcej energii i jest znacznie droższe. W trosce o zdrowie, środowisko i higienę w czasie wytwarzania żywności instaluje się separatory tłuszczu. Stosuje się je na odpływach ścieków technologicznych. Montuje się w miejscu gromadzenia się zwiększonego stężenia tłuszczów roślinnych i zwierzęcych. Separatory to urządzenia przepływowe. Jak nazwa wskazuje, ich zadaniem jest odseparowanie, to znaczy oddzielenie lżejszych od wody tłuszczów i zgromadzenie ich na powierzchni. Dzięki zasyfonowanemu wlotowi i wylotowi możemy mieć pewność, że nie wydostaną się z separatora. Unoszące się nad powierzchnią tłuszcze i olej należy regularnie usuwać. Substancje ciężkie opadają na dno urządzenia i tworzą osad. Separatory tłuszczu działają na zasadzie grawitacji i składają się z: z dwóch osobnych lub zintegrowanych zbiorników: osadnika i separatora właściwego.

Powinny być instalowane jak najbliżej źródła ścieków, ale raczej nie powinno się ich montować w zamkniętych pomieszczeniach, chodnikach i magazynach oraz chodnikach o dużym ruchu pieszych. Z separatora może unosić się nieprzyjemny, dość ostry zapach, dlatego nie wolno lokalizować urządzenia w pobliżu okien i pomieszczeń, w których stale przebywają ludzie.

Budowa separatorów tłuszczu

Nie ulega żadnej wątpliwości, że separatory tłuszczu są niezbędnym wyposażeniem zakładów produkujących żywność, rzeźni, lokali gastronomicznych. To przede wszystkim niezbędny element higieny, a dla klienta pewność, że produkty, które kupuje spełniają wszystkie normy jakościowe. Separatory mają postać prostopadłościennych zbiorników. Wlot i wylot są zasyfonowane. W górnej części urządzenia umiejscowiona została rama służąca do osadzenia prostokątnych pokryw rewizyjnych lub ustawienia nadstawki. Pokrywy nadstawki ustawia się przy głębokościach instalacyjnych przekraczających 230 mm. Na życzenie odbiorcy producent wykonuje inne rodzaje króćców. Użytkownicy powinni pamiętać, że króćce wentylacyjne niezależnie od typu separatora mają tą samą średnicę DN 100. Górną nadstawkę zamyka się przy pomocy pokryw. Nie ma znaczenia rodzaj separatora, bowiem pokrywy są identyczne. Dokładniej wielkość wszystkich pokryw odpowiada dokładnie wielkości danego separatora. Dopasowanie pokrywy do dna zapewnia doskonały dostęp do każdej części urządzenia. Trzeba zaznaczyć, że obsługa separatora jest łatwa i bezpieczna dla pracownika.

Separatory i nadstawki są produkowane ze stali nierdzewnej o grubości 3 mm. Wszystkie powierzchnie stalowe po oczyszczeniu zmniejszają grubość do 2,5 mm oraz pokryte są specjalnymi powłokami w celu zabezpieczenia separatora przed korozją i zapewnienia maksymalnego okresu jego żywotności. Urządzenie działa przez kilka lat. I to w dodatku bez najmniejszych problemów z ich użytkowaniem.

Prawidłowe używanie separatora

Urządzenie działa dłużej i wydajniej, jeżeli jest właściwe eksploatowane. Separator służy do oddzielania tłuszczów. Umieszczenie w nim innych odpadów może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia. Istnieje kilka grup odpadów, które nie mogą dostać się do separatora. Ich obecność w urządzeniu mogłaby zakłócić jego pracę, a nawet uniemożliwić całkowite opróżnienie. Producenci informują użytkowników, że separatory tłuszczu nie przerabiają aktywnych biologicznie środków zawierających enzymy do przemiany tłuszczów oraz środków samoczyszczących. W separatorach nie należy umieszczać tłuszczów w postaci nieodseparowywanej, mających formę emulsji, np. z mleczarni, produkcji serów, przetwórni ryb, zakładów pakujących gotowe potrawy, przetwórni odpadów zwierzęcych. Wymienione odpady mogą być poddane procesowi oczyszczania w separatorze tłuszczów wyłącznie po spełnieniu specjalnych warunków, np: dodatkowym oczyszczeniu ścieków. W separatorze nie powinny znaleźć się oleje mineralne, fekalia oraz wody deszczowe.

W przemyśle rybnym wytwarzanych jest wiele odpadów, które szybko ulegają procesom psucia się. Aby odseparować tłuszcz w separatorze w przypadku omówionych powyżej rodzajów ścieków, nie należy stosować osadnika, ale wyposażyć separator w urządzenie wstępnie filtrujące ścieki. Istotne jest miejsce odprowadzania odpadów – zdaniem producentów ścieki zawierające tłuszcz powinny być doprowadzone do separatora poprzez: wpusty podłogowe z zamknięciem syfonowym, np ze zlewu, zmywarki i innych podobnych urządzeń.

Jak zamontować separator?

Osoby, które zdecydowały się prowadzić działalność gospodarczą w dziedzinie produkcji żywności, bez względu na etap produkcyjny powinny, już na etapie budowy, pomyśleć o zainstalowaniu separatorów tłuszczów. Zgodnie z wytycznymi Instytutu Ochrony Środowiska w separatory tłuszczu muszą być wyposażone: rzeźnie, zakłady wędliniarskie, zakłady utylizacji odpadów zwierzęcych, ubojnie drobiu, producenci konserw mięsnych i rybnych, hotele, restauracje, bary, stołówki szkolne i studenckie, kuchnie szkolne i szpitalne, zajazdy przydrożne, jadłodajnie, olejarnie, firmy cateringowe, palarnie orzeszków ziemnych, fast-foody, smażalnie ryb, zakłady produkujące frytki, chipsy. Separatory producent dostarcza na budowę, bo już na tym etapie przygotowania do produkcji należy je instalować. Dostarczone urządzenia są gotowe do montażu, nie ma, więc mowy o samodzielnym składaniu części. Montaż separatorów polega na: umiejscowieniu separatora w wykopie, posadzce, komorze betonowej. Następnie należy podłączyć króćce separatora z przewodami kanalizacji technologicznej i ustawić na separatorze nadstawki. W przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych przed zamontowanie urządzenia należy wykopać fundamenty i na nich umocować, to znaczy zakotwić separator.

Szczegółowe informacje na temat montażu użytkownik znajdzie w dokumentacji techniczno -ruchowej. Nie można instalować separatorów w urządzeniach służących do odprowadzania ścieków sanitarnych, deszczowych oraz ścieków zawierających wszelkiego rodzaju węglowodory.